Z życia schroniskowego…
Dziś będzie krótko i smutno
Dziś pożegnaliśmy Luckiego/Byczka 
Trafił do nas w grudniu, między świętami Bożego Narodzenia a Sylwestrem, zaniedbany i smutny. Uroczy chłopak. Uwielbiający gryzaki, królicze uszy, piłkę i swoją ukochaną świnkę. Żył w boksie na rogu, zawsze odprowadzał nas wzrokiem, zawsze do niego podchodziliśmy. W końcu nie zawsze wychodził, schudł, zaczął gasnąć… spacery z nim były wolniejsze…
Trafił do nas w grudniu, między świętami Bożego Narodzenia a Sylwestrem, zaniedbany i smutny. Uroczy chłopak. Uwielbiający gryzaki, królicze uszy, piłkę i swoją ukochaną świnkę. Żył w boksie na rogu, zawsze odprowadzał nas wzrokiem, zawsze do niego podchodziliśmy. W końcu nie zawsze wychodził, schudł, zaczął gasnąć… spacery z nim były wolniejsze…Przechodząc koło biura ze swoją Wolontariuszką Natalią zawsze się ożywiał zaglądał do nas, wiedział, gdzie mamy ukryte jego ulubione gryzaki 
Jednak nowotwór śledziony, przerzuty, i pogarszające się wyniki krwi nie dawały złudzeń na poprawę
i ratunek 
i ratunek Odszedł przy przytulonej do niego Natalii,swojej wiernej Wolontariusze, i przy nas. Miał ze sobą swoją pluszową świnkę i piszczącą piłeczkę
Żegnaj biurowy piesku 
Bardzo, bardzo nam przykro
Wiemy, że już nic Cię nie boli i nie cierpisz Będziemy tęsknić za Tobą i Twoimi odwiedzinami w biurze
Będziemy tęsknić za Tobą i Twoimi odwiedzinami w biurze 
