Historia
Tu suki karmiły małe tygrysy, a schronienie i opiekę znalazły setki tysięcy zwierząt.
Elżbieta hrabina Krasińska była postacią nietuzinkową. Śpiewaczka operowa, która m.in. występowała w „Salome”, dyrygowanej przez jej autora, Richarda Straussa. Poliglotka znająca osiem języków. I co najważniejsze – wielka miłośniczka zwierząt. Po odwilży 1956 r. reaktywowała w Poznaniu oddział Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Dzięki jej zaangażowaniu, urokowi i długich rozmowach z lokalnymi dygnitarzami przy kieliszku dobrego koniaku udało się doprowadzić do stworzenia w Poznaniu schroniska dla zwierząt.
Poznań potrzebował schroniska. W mieście działał hycel, który wyłapane psy przetrzymywał w małej ruderze przy Drodze Dębińskiej. Jak wspominała po latach Alina Kasprowicz, która wraz z Elżbietą Krasińską działała w TOZ – nikt mu nie ufał. List z prośbą o poparcie idei zniesienia urzędu hycla Elżbieta Krasińska wysłała nawet do swojej imienniczki – brytyjskiej królowej Elżbiety II. Gdy w 1958 r. urząd ten został zniesiony, miejsce, w którym urzędował hycel oddano TOZ-owi.
Była to straszna rudera: kuchnia, biuro i pomieszczenie z metalowymi klatkami. Dziurawe ściany, zimno, a kiedy w 1963 r. przyszła zima stulecia, w schronisku nie dało się wytrzymać. Wodę przynoszono z sąsiedniej wylęgarni drobiu, zaś odpady z rzeźni, którymi karmiono psy, dowożono tramwajem. Metalowe klatki działacze TOZ-u wymienili na budy, dziury zatkali szmatami i rozpoczęli starania o budowę nowego miejsca dla psów. Władze miasta zaproponowały kilka lokalizacji. Wybrano hektarową działkę przy ówczesnej ulicy Świerczewskiego (dziś Bukowskiej). Warunek był jeden: z uwagi na sąsiedztwo lotniska schronisko nie może przyjmować ptaków.
Rozpoczęta w 1963 r. budowa schroniska przebiegała z problemami. Brakowało pieniędzy na postawienie boksów, a z placu budowy ktoś skradł materiały potrzebne do wykonania płotu. Na szczęście pomogli żołnierze ze stacjonującej po sąsiedzku Jednostki Wojskowej nr 2266. Nowe schronisko składało się z budynku administracyjno-gospodarczego, separatki dla chorych zwierząt, ambulatorium i oczywiście boksów dla psów. Otwarto je 1 czerwca 1964 roku, a nawet potajemnie poświęcono. Jego kierowniczką została Alina Kasprowicz.
Jeśli ktoś myśli, że trafiały tu tylko psy i koty, grubo się myli. W schronisku mieszkała między innymi klacz uratowana w drodze na rzeź, lisica, owca, koza. Schroniskowe suki wykarmiły osierocone pumy, pantery i tygrysy. Jeden z psów zagrał w filmie pt. „Karino”. Inny – Ciapek – pełnił przez lata funkcję „dyrektora” schroniska, wychodząc z niego tylko na nocne czuwanie pod domami okolicznych suczek.
Zgodnie z panującymi wtedy przepisami, zwierzę, które trafiło do schroniska, po dwóch tygodniach można było uśpić. W Poznaniu tak nie robiono. Schronisko zatem ciągle borykało się z problemami finansowymi. Na utrzymanie placówki szło 5% kwoty podatku od właścicieli psów. Pomagały rzeźnie, stołówki, zakłady produkcyjne. W latach 70-ych zmieniły się zasady finansowania schroniska, wzrósł jego budżet i można było wyremontować budynki i boksy, a także dobudować nowe skrzydło z gabinetem chirurgicznym, kuchnią i małym szpitalem dla zwierząt po wypadkach.
Pod koniec tej dekady nadeszły jednak złe czasy. Schronisko niszczało, zwierzęta były usypiane, a ich zwłok nie wywożono do utylizacji. Na plagę szczurów i myszy skarżyli się mieszkańcy okolicznych domów. W 1992 r. schronisko przejęło od TOZ-u Miasto Poznań (początkowo Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Miasta, później zakład budżetowy Usługi Komunalne). Schronisko zaczęło się zmieniać. Zwalczono plagę myszy i szczurów, których było tyle, że wzbudzały strach pracowników, zwłaszcza z nocnej zmiany. Wyremontowano budynki, położono bruk, urządzono zieleń. Zbudowano nowe kojce dla psów, urządzono kociarnię i psią kwarantannę. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych weterynarze ze schroniska rozpoczęli sterylizowanie kotek i suk metodą małego cięcia. Sprawdza się ona zwłaszcza w przypadku wolno żyjących zwierząt, które od razu po zabiegu mogą być wypuszczone na wolność. Kolejne lata to kolejne zmiany. M.in. zadaszono boksy i stworzono wybieg dla psów, otwarto szpitalik i kwarantannę dla kotów, a także zakupiono specjalistyczne samochody do przewożenia zwierząt. Rozpoczęto również sterylizację wolno żyjących kotów i akcję czipowania poznańskich psów.
Obecnie w schronisku przebywa ok. 120 psów i ok. 170 kotów. Niemal codziennie przyjeżdżają nowe – zagubione, błąkające się, po wypadkach. Z drugiej strony – codziennie jakiś kot lub pies trafia do nowego domu.
Schronisko dziś
Psy, koty, czasem króliki, chomiki czy szczury – zagubione, porzucone czy odebrane interwencyjnie właścielom – znajdują u nas swój tymczasowy dom. I czekają na nowy, lepszy. Zapewniamy im opiekę i pomoc weterynaryjną.
Co roku do schroniska trafia ok. półtora tysiąca zwierząt. Więcej jest kotów niż psów. Sporo z nich (np. połowa psów) jest odbierana przez swoich właścicieli. Reszta, po okresie kwarantanny, czeka na dom. Co roku mamy 700-800 adopcji.
Wszystkie zwierzęta w schronisku są zaszczepione (psy także na wściekliznę), odrobaczone i zaczipowane, a także wysterylizowane i wykastrowane. Jeśli ktoś adoptuje kociego czy psiego malucha, jeszcze przed kastracją czy sterylizacją, po jakimś czasie może przyjechać na bezpłatny zabieg.
Po przybyciu do schroniska każde zwierzę trafia na dwutygodniową kwarantannę – w tym czasie może je odebrać tylko właściciel. Jeśli pies czy kot ma czipa, pracownicy schroniska kontaktują się z jego właścicielem; jeśli nie jest zaczipowane – pozostaje im czekać, aż ten sam się po nie zgłosi. Nowe zwierzę jest od razu szczepione, odrobaczane i odpchlane, a po kilku dniach również czipowane. Jeśli przez dwa tygodnie się nikt po nie nie zgłosi, przechodzi na własność schroniska i jest przygotowywane do adopcji, tzn. sterylizowane lub kastrowane. Gdy dojdzie do siebie po zabiegu, może szukać nowego domu.
W schronisku pracuje 25 osób – 13 opiekunów i opiekunek psów i kotów, szóstka lekarzy i techników weterynarii, cztery osoby w biurze, kierownik i pracownik gospodarczy. Pracujemy w systemie zmianowym, opiekunowie psów przez całą dobę.
Przeprowadzka
Dlaczego marzy nam się przeprowadzka? Przy Bukowskiej jest za mało miejsca i nie można rozbudować schroniska, które jest przestarzałe i nie pozwala na zapewnienie wszystkich obecnie wymaganych standardów leczenia i utrzymywania zwierząt. W dodatku uchwalony w 2011 miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje w tym miejscu schroniska.
Teren, na którym planujemy budowę schroniska, jest osiem razy większy od obecnego. Będzie więc miejsce na wszystko, co nowoczesnej instytucji tego typu jest potrzebne: ogrzewane wewnętrzne boksy z wybiegami, wszechstronną kociarnię z wydzielonymi pomieszczeniami dla poszczególnych zwierząt, szpital dla psów i kotów, zakład weterynaryjny, budynek administracyjny z salą edukacyjną. Wygodne miejsce znajdzie tu nawet 300 psów i tyle samo kotów. Nowe budynki mają spełniać najwyższe europejskie standardy.
W sąsiedztwie nowego schroniska planujemy urządzenie ogólnodostępnych wybiegów dla psów, toru przeszkód i hali szkoleniowej, z których będą mogli korzystać mieszkańcy Poznania. Katalog tych usług jest w zasadzie otwarty i zależeć będzie od zainteresowania prywatnych inwestorów: może to być dodatkowo ogólnodostępny zakład weterynaryjny, salon urody dla zwierząt czy sala treningowa.
Chcemy, aby nowe schronisko dla zwierząt było miejscem przyjaznym i atrakcyjnym nie tylko dla osób zainteresowanych adopcjami schroniskowych podopiecznych, ale dla wszystkich właścicieli czworonogów, którzy chcą z nimi spędzić miło czas lub skorzystać z profesjonalnych usług.
Ludzie
Olga Gajowy
Lekarz weterynarii
Jeździ na deskorolce i uwielbia samochody. Nie została jednak mechanikiem, a weterynarzem – studia ukończyła na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Gdy zaczęła pracę w schronisku, od razu zakochała się w jednym psie, więc teraz ma w domu dwa psy i kota.
Daniel Adamczak
Obsługa klienta
Handlowiec, który pracę w schronisku zaczynał jako pielęgniarz zwierząt, by trafić do biura i zajmować się m.in. adopcjami. W młodości trenował jeździectwo, teraz pozostało mu marzenie własnym koniu. Lubi pływać, choć ma na to bardzo mało czasu.
Małgorzata Lamperska
Promocja, rzeczniczka prasowa
Socjolożka, była dziennikarka, teraz odpowiada za budowanie wizerunku schroniska. Właścicielka czterech kotów, w tym dwóch ze schroniska. Po pracy walczy z reklamowym chaosem, biega i pochłania książki.
Regulamin
Regulamin Schroniska dla Zwierząt w Poznaniu
§1 ZADANIA REALIZOWANE PRZEZ SCHRONISKO
- Przedmiotem działalności Schroniska dla zwierząt w Poznaniu, zwanego dalej Schroniskiem, jest realizacja podstawowych zadań statutowych Usług Komunalnych określonych w uchwale Nr V/31/VI/2011 Rady Miasta Poznania z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie nadania statutu jednostce budżetowej Usługi Komunalne, tj. w szczególności:
1) wyłapywanie bezdomnych zwierząt domowych zgodnie z obowiązującym Programem opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w Poznaniu;
2) przyjmowanie do schroniska bezdomnych zwierząt domowych;
3) prowadzenie kwarantanny dla zwierząt przybyłych do schroniska;
4) leczenie i pielęgnacja zwierząt przebywających w schronisku;
5) prowadzenie sprzedaży zwierząt bezdomnych zgodnie z cennikiem określonym w zarządzeniu Prezydenta Miasta Poznania;
6) wykonywanie specjalistycznych działań w zakresie: ochrony zwierząt, zapobiegania zagrożeniom ze strony zwierząt, zmniejszenia populacji bezdomnych zwierząt, w tym zabiegów sterylizacji i kastracji;
7) elektroniczne znakowanie i rejestrowanie zwierząt;
8) wykonywanie usług transportu zwierząt;
9) wykonywanie usług wyłapywania zwierząt;
10) przyjmowanie zwłok zwierzęcych i ich części. - Do Schroniska przyjmowane są tylko bezdomne zwierzęta domowe odpowiednio zgodnie z definicjami zawartymi w art. 4 pkt 16 i 17 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j.: Dz. U. z 2013 r. poz. 856 ze zm.).
- Schronisko działa zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia schronisk dla zwierząt (Dz. U. Nr 158, poz. 1657).
- Wszyscy pracownicy Schroniska dbają o zachowanie zasady humanitarnego traktowania zwierząt, również przez innych pracowników i klientów Schroniska.
§2 ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA
- W celu zapewnienia bezpieczeństwa osób odwiedzających Schronisko oraz zwierząt, klienci Schroniska mają obowiązek przestrzegać następujących zasad:
1) zakazu drażnienia zwierząt;
2) zakazu dokarmiania zwierząt;
3) zakazu zbliżania się do boksów na odległość umożliwiającą bezpośredni kontakt ze zwierzętami. - Osoby niepełnoletnie na terenie Schroniska mogą przebywać tylko pod opieką osób dorosłych.
- Na terenie schroniska nie mogą przebywać osoby pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających.
- Naruszenie zasad wymienionych w ust. 1 – 3 skutkuje pełną odpowiedzialnością cywilną osób dopuszczających się naruszenia z tytułu zdarzeń tym spowodowanych.
- Obsługa Schroniska zapewnia odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń, w których przebywają zwierzęta, przed ich wydostaniem się na teren Schroniska.
- Nadzór nad przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa sprawuje kierownik Schroniska.
§ 3 PRZYJMOWANIE ZWIERZĄT
- Do Schroniska przyjmowane są wszystkie bezdomne zwierzęta z terenu wyznaczonego administracyjnymi granicami miasta Poznania, zarówno wyłapane przez pracowników Schroniska, jak i przywożone przez osoby trzecie.
- Zwierzęta są przyjmowane do Schroniska tylko przez jego pracowników.
- Wszystkie zwierzęta trafiające do Schroniska są bezzwłocznie znakowane i rejestrowane w bazie danych, w której zawarte są dane dotyczące zwierzęcia, w szczególności:
1) opis zwierzęcia, w tym jego gatunek, wiek, płeć, maść i oznakowanie;
2) datę przyjęcia do Schroniska oraz imię, nazwisko i adres osoby przekazującej zwierzę do Schroniska;
3) dane dotyczące przeprowadzonych szczepień i zabiegów weterynaryjnych;
4) datę opuszczenia Schroniska oraz imię, nazwisko i adres osoby, której przekazano zwierzę;
5) datę śmierci z podaniem jej przyczyny. - Po przybyciu do schroniska każdy pies zostaje zaszczepiony przeciwko wściekliźnie.
- Po przyjęciu do Schroniska zwierzę trafia na 14-dniową kwarantannę, po upływie pięciu dni kalendarzowych zostaje elektronicznie oznakowane i zarejestrowane w elektronicznej bazie danych.
§4 ZABIEGI PIELĘGNACYJNE
Zgodnie z przywołaną zasadą humanitarnego traktowania zwierzęta mają zapewnione odpowiednie warunki bytowe, są codziennie karmione, mają nieprzerwany dostęp do wody – boksy i inne pomieszczenia dla zwierząt są codzienne sprzątane, zwierzęta mają zapewnioną odpowiednią przestrzeń życiową oraz opiekę weterynaryjną.
§5 WYDAWANIE ZWIERZĄT
- Zwierzęta do adopcji wydaje się ze Schroniska osobom innym niż zdeklarowany właściciel po upływie 14-dniowej kwarantanny.
- Zwierzęta do adopcji wydaje się po wypełnieniu ankiety przedadopcyjnej, odbyciu rozmowy z uprawnionym pracownikiem Schroniska, podpisaniu umowy adopcyjnej, której wzór stanowi załącznik nr 1 do niniejszego Regulaminu oraz uiszczeniu opłaty zgodnej z aktualnym zarządzeniem Prezydenta Miasta Poznania w sprawie ustalenia cen i opłat za usługi świadczone przez jednostkę budżetową Usługi Komunalne. Zwierzęta wydaje się wraz z aktualną książeczką zdrowia.
- Nie wydaje się zwierząt:
1) osobom, które nie ukończyły 18. roku życia;
2) osobom pod wpływem alkoholu lub środków odurzających. - Nie wydaje się zwierząt chorych, szczennych suk lub kotnych kotek oraz szczeniąt lub kociąt przed ukończeniem 7. tygodnia życia, z wyjątkiem przypadków zgłoszenia się ich dotychczasowego właściciela.
- Dopuszcza się wydawanie zwierząt ze zdiagnozowaną chorobą przewlekłą, po konsultacji z lekarzem weterynarii i po podpisaniu przez osobę adoptującą formularza oświadczenia stanowiącego załącznik do umowy adopcyjnej – załącznik nr 2 do niniejszego Regulaminu.
- Dopuszcza się wydawanie zwierząt do współpracujących ze Schroniskiem domów tymczasowych – ich funkcjonowanie określa osobny Regulamin.
- Na podstawie zapisów umów adopcyjnych uprawnieni pracownicy Schroniska mogą przeprowadzać kontrole przed- i poadopcyjne.
§6 WOLONTARIAT
- Zasady współpracy z wolontariatem w Schronisku określa oddzielne zarządzenie dyrektora Usług Komunalnych.
- W schronisku mogą pracować tylko wolontariusze, którzy mają ważne porozumienie zgodne z przywołanym w ust.1 zarządzeniem dyrektora Usług Komunalnych.
Współpracują z nami
