O nas
Historia
Poznańskie schronisko było pierwszym zbudowanym od podstaw schroniskiem dla zwierząt w Polsce.
Elżbieta hrabina Krasińska była postacią nietuzinkową. Śpiewaczka operowa, która m.in. występowała w „Salome”, dyrygowanej przez jej autora, Richarda Straussa. Poliglotka znająca osiem języków. I co najważniejsze – wielka miłośniczka zwierząt. Po odwilży 1956 r. reaktywowała w Poznaniu oddział Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Dzięki jej zaangażowaniu, urokowi i długich rozmowach z lokalnymi dygnitarzami przy kieliszku dobrego koniaku udało się doprowadzić do stworzenia w Poznaniu schroniska dla zwierząt.
Poznań potrzebował schroniska. W mieście działał hycel, który wyłapane psy przetrzymywał w małej ruderze przy Drodze Dębińskiej. Jak wspominała po latach Alina Kasprowicz, która wraz z Elżbietą Krasińską działała w TOZ – nikt mu nie ufał. List z prośbą o poparcie idei zniesienia urzędu hycla Elżbieta Krasińska wysłała nawet do swojej imienniczki – brytyjskiej królowej Elżbiety II. Gdy w 1958 r. urząd ten został zniesiony, miejsce, w którym urzędował hycel oddano TOZ-owi.
Była to straszna rudera: kuchnia, biuro i pomieszczenie z metalowymi klatkami. Dziurawe ściany, zimno, a kiedy w 1963 r. przyszła zima stulecia, w schronisku nie dało się wytrzymać. Wodę przynoszono z sąsiedniej wylęgarni drobiu, zaś odpady z rzeźni, którymi karmiono psy, dowożono tramwajem. Metalowe klatki działacze TOZ-u wymienili na budy, dziury zatkali szmatami i rozpoczęli starania o budowę nowego miejsca dla psów. Władze miasta zaproponowały kilka lokalizacji. Wybrano hektarową działkę przy ówczesnej ulicy Świerczewskiego (dziś Bukowskiej). Warunek był jeden: z uwagi na sąsiedztwo lotniska schronisko nie może przyjmować ptaków.
Rozpoczęta w 1963 r. budowa schroniska przebiegała z problemami. Brakowało pieniędzy na postawienie boksów, a z placu budowy ktoś skradł materiały potrzebne do wykonania płotu. Na szczęście pomogli żołnierze ze stacjonującej po sąsiedzku Jednostki Wojskowej nr 2266. Nowe schronisko składało się z budynku administracyjno-gospodarczego, separatki dla chorych zwierząt, ambulatorium i oczywiście boksów dla psów. Otwarto je 1 czerwca 1964 roku, a nawet potajemnie poświęcono. Jego kierowniczką została Alina Kasprowicz.
Jeśli ktoś myśli, że trafiały tu tylko psy i koty, grubo się myli. W schronisku mieszkała między innymi klacz uratowana w drodze na rzeź, lisica, owca, koza. Schroniskowe suki wykarmiły osierocone pumy, pantery i tygrysy. Jeden z psów zagrał w filmie pt. „Karino”. Inny – Ciapek – pełnił przez lata funkcję „dyrektora” schroniska, wychodząc z niego tylko na nocne czuwanie pod domami okolicznych suczek.
Zgodnie z panującymi wtedy przepisami, zwierzę, które trafiło do schroniska, po dwóch tygodniach można było uśpić. W Poznaniu tak nie robiono. Schronisko zatem ciągle borykało się z problemami finansowymi. Na utrzymanie placówki szło 5% kwoty podatku od właścicieli psów. Pomagały rzeźnie, stołówki, zakłady produkcyjne. W latach 70-ych zmieniły się zasady finansowania schroniska, wzrósł jego budżet i można było wyremontować budynki i boksy, a także dobudować nowe skrzydło z gabinetem chirurgicznym, kuchnią i małym szpitalem dla zwierząt po wypadkach.
Pod koniec tej dekady nadeszły jednak złe czasy. Schronisko niszczało, zwierzęta były usypiane, a ich zwłok nie wywożono do utylizacji. Na plagę szczurów i myszy skarżyli się mieszkańcy okolicznych domów. W 1992 r. schronisko przejęło od TOZ-u Miasto Poznań (początkowo Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Miasta, później zakład budżetowy Usługi Komunalne). Schronisko zaczęło się zmieniać. Zwalczono plagę myszy i szczurów, których było tyle, że wzbudzały strach pracowników, zwłaszcza z nocnej zmiany. Wyremontowano budynki, położono bruk, urządzono zieleń. Zbudowano nowe kojce dla psów, urządzono kociarnię i psią kwarantannę. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych weterynarze ze schroniska rozpoczęli sterylizowanie kotek i suk metodą małego cięcia. Sprawdza się ona zwłaszcza w przypadku wolno żyjących zwierząt, które od razu po zabiegu mogą być wypuszczone na wolność. Kolejne lata to kolejne zmiany. M.in. zadaszono boksy i stworzono wybieg dla psów, otwarto szpitalik i kwarantannę dla kotów, a także zakupiono specjalistyczne samochody do przewożenia zwierząt. Rozpoczęto również sterylizację wolno żyjących kotów i akcję czipowania poznańskich psów.
Schronisko na Bukowskiej
Schronisko dziś
Psy, koty, czasem króliki, chomiki czy szczury – zagubione, porzucone czy odebrane interwencyjnie właścicielom – znajdują u nas swój tymczasowy dom. I czekają na nowy, lepszy. Zapewniamy im opiekę i pomoc weterynaryjną. Co roku do schroniska trafia ok. półtora tysiąca zwierząt. Więcej jest kotów niż psów. Sporo z nich (np. połowa psów) jest odbierana przez swoich właścicieli. Reszta, po okresie kwarantanny, czeka na dom. Wszystkie zwierzęta w schronisku są zaszczepione (psy także na wściekliznę), odrobaczone i zaczipowane, a także wysterylizowane i wykastrowane. Jeśli ktoś adoptuje kociego czy psiego malucha, jeszcze przed kastracją czy sterylizacją, po jakimś czasie może przyjechać na bezpłatny zabieg. Po przybyciu do schroniska każde zwierzę trafia na dwutygodniową kwarantannę – w tym czasie może je odebrać tylko właściciel. Jeśli pies czy kot ma czipa, pracownicy schroniska kontaktują się z jego właścicielem; jeśli nie jest zaczipowane – pozostaje im czekać, aż ten sam się po nie zgłosi. Nowe zwierzę jest od razu szczepione, odrobaczane i odpchlane, a po kilku dniach również czipowane. Jeśli przez dwa tygodnie się nikt po nie nie zgłosi, przechodzi na własność schroniska i jest przygotowywane do adopcji, tzn. sterylizowane lub kastrowane. Gdy dojdzie do siebie po zabiegu, może szukać nowego domu. W schronisku pracuje 25 osób – 14 opiekunów i opiekunek psów i kotów, szóstka lekarzy i techników weterynarii, cztery osoby w biurze oraz kierownik. Pracujemy w systemie zmianowym, opiekunowie psów przez całą dobę.
Nowe schronisko powstało na wschodzie Poznania, między ulicą Kobylepole, a dwiema liniami kolejowymi, dokładniej przy ul. Kobylepole 51. To bardzo dobra lokalizacja, ponieważ ukształtowanie terenu naturalnie wygłuszy szczekanie psów oraz oddzieli schronisko od okolicznych domów i obiektów użyteczności publicznej. W lipcu 2021 r. nastąpiła przeprowadzka całego schroniska do nowego miejsca. Teren, na którym teraz jesteśmy jest osiem razy większy. Jest wyposażone w ogrzewanie wewnętrzne boksy z wybiegami, wszechstronną kociarnię z wydzielonymi pomieszczeniami dla poszczególnych zwierząt, szpital dla psów i kotów, zakład weterynaryjny, budynek administracyjny z salą edukacyjną. Wygodne miejsce znajdzie tu nawet 300 psów i tyle samo kotów. Nowe budynki spełniają najwyższe europejskie standardy. W sąsiedztwie nowego schroniska planujemy urządzenie ogólnodostępnych wybiegów dla psów, toru przeszkód i hali szkoleniowej, z których będą mogli korzystać mieszkańcy Poznania. Katalog tych usług jest w zasadzie otwarty i zależeć będzie od zainteresowania prywatnych inwestorów: może to być dodatkowo ogólnodostępny zakład weterynaryjny, salon urody dla zwierząt czy sala treningowa.
We wrześniu 2021 r. nasze schronisko zostało laureatem konkursu Top Inwestycje Komunalne 2021 zorganizowanego przez PortalSamorządowy.pl. To prestiżowe wyróżnienie przyznawane jest najlepszym inwestycjom w Polsce. (https://www.poznan.pl/mim/info/news/poznanskie-schronisko-dla-zwierzat-nagrodzone,170184.html)
Autor zdjęć: Kinga Rogowska
Ludzie
Małgorzata Baum
Zootechniczka związana ze schroniskiem od lat. Pracowała w biurze i troszczyła się o kocich podopiecznych jako opiekunka kotów. Świetnie zna schroniskowe realia. W domu towarzyszą jej dwa psy i kotka. Gdy nie zajmuje się zwierzętami, wyczynowo szydełkuje.
Katarzyna Frąckowiak
Absolwentka dziennikarstwa, pasjonatka psów. Aby lepiej zrozumieć ich potrzeby ukończyła Kurs Zawodowy Behawiorysty Zwierząt. W wolnych chwilach wyrusza na wędrówki, fotografuje przyrodę, czyta książki i zajada się sushi. W spacerach towarzyszy jej JRT o wdzięcznym imieniu Cent oraz adoptowany ze schroniska pies w typie wyżła o imieniu Bueno.
Hania Hernik
Uśmiechnięta fanka zagadek logicznych, planszówek i urbexu. Ratowniczka WOPR oraz wychowawca kolonijny. W domu oprócz króliczków Tuptusia, Furii i Jaskra oraz Dzikiego, czeka na nią ponad 25 roślin. Uwielbia psy, a swojego labradora Urwisa wytatuowała na ramieniu, by zawsze był przy niej.
Aleksandra Jędrzejczak
Z urodzenia poznanianka, z wykształcenia filolog. Po 14 latach zamieniła urzędniczy etat na pracę w schronisku i nie żałuje. Interesuje się zoopsychologią i behawiorystyką. W jej domu mieszka adoptowany kot. W wolnych chwilach czyta, jeździ na rowerze i majsterkuje.
Julia Małolepsza
Miłośniczka zwierząt w szczególności psów od najmłodszych lat. Właścicielka trzech psów i kota. Życie kierowało ją w różne strony, ale ostatecznie trafiła tam gdzie powinna być – wśród zwierząt i wśród ludzi z tym samym powołaniem. W schronisku zajmuje się edukacją najmłodszych, a także dorosłych by uwrażliwiać na krzywdę zwierząt, uświadamiać czym zajmuje się schronisko i jaka jest jego rola.
Paulina Kaczmarek
Fanka wszystkich piesków: dużych, małych, starych młodych ładnych i brzydkich. Ukończyła kulturoznawstwo, jest zwierzęcym psychologiem oraz psim trenerem. Prywatnie fanka roślinnej kuchni oraz matka wariatka trzech psów: Loli, Horusa i Budzika.
Michalina Błaszczyk
Z wykształcenia technik weterynarii i zoopsycholog. Interesuje się mitologią słowiańską i czyta książki z gatunku fantastyki. Gustuje w death metalu. W Schronisku pracuje głównie z psami typu TTB. Poza tym jest opiekunką trzech kotów: Taro, Promyka i niezbornego Pumby adoptowanego z naszego Schroniska.
Paulina Biała
Miłośniczka wszystkich zwierząt wszelkiego rodzaju, stąd też wegetarianka. Od dziecka marzyła o pracy z nimi, dlatego została kocią opiekunką. Po pracy czyta oraz poszerza swoją wiedzę na temat zwierząt, głównie kotów. Uwielbia spacerować i odkrywać nowe miejsca.
Anna Połomska
Praca to jej pasja, oddaje się jej w pełni. Właścicielka 9 kotów. Z wykształcenia nauczycielka, która w Schronisku niesie oświaty kaganek jak minimalizować bezdomność wśród kotów. Największą jej pasją są podróże, a marzeniem wyjazd do Sankt Petersburga. Miłośniczka twórczości F.M Dostojewskiego oraz filozofii Nietzchego.
Paweł Intek
Od zawsze chciał pracować ze zwierzętami. Przed pracą w schronisku wykonywał prace techniczne – serwisant telefonów, monitoringu i systemów alarmowych. Ma tytuł inżyniera logistyki. Zakochany w zwierzętach – głównie psach, dlatego adoptował Karbona oraz Nero. Ukończył kurs na behawiorystę zwierzęcego. Interesuje się grami komputerowymi oraz piłką nożną.
Dariusz Piestrzyński
Jest jednym z najdłuższych stażem opiekunów psów – pracuje w schronisku ponad 20 lat. W domu ma jednego psa, adoptowanego z naszego schroniska. Uwielbia motory, ale w wolnych chwilach chętnie wskakuje na rower. Lubi piłkę nożną i kibicuje Lechowi.
Natalia Grajewska
Ma zdobyty zawód technika weterynarii oraz zootechnika. W swoim życiu pracowała z różnymi zwierzętami, zarówno towarzyszącymi, gospodarskimi czy nawet egzotycznymi. W schronisku pracuje od czerwca 2023 roku. Po godzinach pracy chętnie angażuje się na wolontariacie. Wśród psiaków szczególnie upodobała sobie owczarki i wilkopodobe 🙂 W wolnych chwilach lubi aktywnie spędzać czas, między innymi jeżdżąc konno, uprawiając canicross czy piesze wycieczki na łonie natury.
Sara Matłoka
Z wykształcenia jest techniczką weterynarii. Cały czas poszerza swoją wiedzę szkoląc się z zakresu behawioryzmu zwierząt. Jej pasje to kultura koreańska i gimnastyka. W wolnych chwilach uwielbia tańczyć do koreańskiego popu i zabierać na długie spacery swoja suczkę Mikę.
Agnieszka Woltyńska
Od dziecka wychowywała się i żyła wśród zwierząt, a w szczególności psów. Uważa, że to z nimi najlepiej się dogaduje i rozumie, stąd wybór ścieżki kariery był dość oczywisty.
Gdy nie ma jej w pracy, można ją znaleźć na wolontariacie, ze swoimi schroniskowymi podopiecznymi, którym poświęca każdą, swoją, wolną chwilę. Prywatnie ma 2 psy oraz kształci się na technika weterynarii.
Angelika Kazimirska
Z wykształcenia technik weterynarii, zoopsycholog oraz behawiorysta zwierząt. Po pracy prowadzi sklep terrarystyczny, hoduje zwierzęta egzotyczne i chodzi na spacery ze swoimi trzema psami. W międzyczasie mizia kota na kolanach grając na PS’ie.
Małgorzata Nowakowska
Już za moment Technik Weterynarii, ukończyłam kurs dietetyka zwierząt: prawidłowe żywienie psów i kotów. Jest posiadaczką 5 kotów, 2 psów, 5 królików rasy Mini Lop oraz pełną zagrodę kur niosek, 30 kurek o iście królewskich imionach takich jak Elżbieta II, Maria Antonina, Jadwiga, oraz 1 koguta (Pawła). Tworzę również dom tymczasowy dla Psa Lenki oraz Kotki Zojki. Jej pasją jest granie w szachy, oglądanie filmów sci-fi, fantastykę, również sięga po literaturę m. in. Agatha Christie, George Orwell, relaksuje się przy muzyce takich zespołów jak Metallica czy The Beatles. W wolnej chwili jest wolontariuszką oraz pomaga partnerowi w serwisie rowerowym. Możecie również Małgosie spotkać w podpoznańskiej Lecznicy zwierząt w Kostrzynie, gdzie praktykuje nauki weterynaryjne.
Regulamin
Regulamin Schroniska dla Zwierząt w Poznaniu
§1 ZADANIA REALIZOWANE PRZEZ SCHRONISKO
- Przedmiotem działalności Schroniska dla zwierząt w Poznaniu, zwanego dalej Schroniskiem, jest realizacja podstawowych zadań statutowych Usług Komunalnych, tj. w szczególności:
1) realizacja corocznie przyjmowanego przez Radę Miasta Poznania Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w Poznaniu;
2) wyłapywanie bezdomnych zwierząt domowych;
3) przyjmowanie do schroniska bezdomnych zwierząt domowych;
4) prowadzenie kwarantanny dla zwierząt przybyłych do Schroniska;
5) leczenie i pielęgnacja zwierząt przebywających w Schronisku;
6) odpłatne wydawanie bezdomnych zwierząt, zgodnie z cennikiem określonym w zarządzeniu Prezydenta Miasta Poznania;
7) wykonywanie specjalistycznych działań w zakresie: ochrony zwierząt, zapobiegania zagrożeniom ze strony zwierząt, zmniejszenia populacji bezdomnych zwierząt, w tym wykonywania zabiegów kastracji zwierząt i usypiania ślepych miotów;
8) elektroniczne znakowanie i rejestrowanie zwierząt;
9) wykonywanie usług transportu zwierząt;
10) wykonywanie usług wyłapywania zwierząt;
11) przyjmowanie zwłok zwierzęcych i ich części. - Do Schroniska przyjmowane są tylko bezdomne zwierzęta domowe zgodnie z definicjami zawartymi w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.
- Schronisko działa zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia schronisk dla zwierząt.
- Wszyscy pracownicy Schroniska dbają o zachowanie zasady humanitarnego traktowania zwierząt, również przez innych pracowników i klientów Schroniska.
§2 ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA
- W celu zapewnienia bezpieczeństwa osób odwiedzających Schronisko oraz zwierząt, klienci Schroniska mają obowiązek przestrzegać następujących zasad:
1) zakazu drażnienia zwierząt;
2) zakazu dokarmiania zwierząt;
3) zakazu zbliżania się do boksów na odległość umożliwiającą bezpośredni kontakt ze zwierzętami. - Osoby niepełnoletnie na terenie Schroniska mogą przebywać tylko pod opieką osób dorosłych.
- Na terenie schroniska nie mogą przebywać osoby pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających.
- Naruszenie zasad wymienionych w ust. 1 – 3 skutkuje pełną odpowiedzialnością cywilną osób dopuszczających się naruszenia z tytułu zdarzeń tym spowodowanych.
- Obsługa Schroniska zapewnia odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń, w których przebywają zwierzęta, przed ich wydostaniem się na zewnątrz tych pomieszczeń.
- Nadzór nad przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa sprawuje kierownik Schroniska.
§ 3 PRZYJMOWANIE ZWIERZĄT
- Do Schroniska przyjmowane są wszystkie bezdomne zwierzęta z terenu wyznaczonego administracyjnymi granicami miasta Poznania, zarówno wyłapane przez pracowników Schroniska, jak i przywożone przez funkcjonariuszy Straży Miejskiej Miasta Poznania i osoby trzecie.
- Zwierzęta są przyjmowane do Schroniska tylko przez jego pracowników.
- Wszystkie zwierzęta trafiające do Schroniska są bezzwłocznie elektronicznie znakowane i rejestrowane w bazie danych, w której zawarte są dane dotyczące zwierzęcia, w szczególności:
1) opis zwierzęcia, w tym jego gatunek, wiek, płeć, maść i oznakowanie;
2) data przyjęcia do Schroniska oraz imię, nazwisko i adres osoby przekazującej zwierzę do Schroniska;
3) dane dotyczące przeprowadzonych szczepień i zabiegów weterynaryjnych;
4) data opuszczenia Schroniska oraz imię, nazwisko i adres osoby, której przekazano zwierzę;
5) w przypadku zgonu zwierzęcia w Schronisku – data śmierci z podaniem jej przyczyny. - Po przybyciu do Schroniska każde zwierzę jest bezzwłocznie poddawane zabiegom profilaktycznym tj. odpchleniu, odrobaczeniu i szczepieniom. Każdy pies zostaje zaszczepiony przeciwko wściekliźnie oraz innym chorobom zakaźnym psów, każdy kot zostaje zaszczepiony przeciwko chorobom zakaźnym kotów.
- Po przyjęciu do Schroniska każde zwierzę trafia na 15-dniową kwarantannę.
§4 ZABIEGI PIELĘGNACYJNE
- Zgodnie z przywołaną zasadą humanitarnego traktowania zwierzęta mają zapewnione odpowiednie warunki bytowe, są codziennie karmione, mają nieprzerwany dostęp do wody, boksy i inne pomieszczenia dla zwierząt są codzienne sprzątane, zwierzęta mają zapewnioną odpowiednią przestrzeń życiową oraz opiekę weterynaryjną.
- Zgodnie z powyższą zasadą, schronisko zapewnia także zwierzętom zabiegi pielęgnacyjne sierści i skóry, w razie pojawienia się takiej potrzeby. W uzasadnionych przypadkach, zabiegi te przeprowadza się również przed ukończeniem 15-dniowej kwarantanny, jeżeli stan sierści i skóry zwierzęcia wpływa na jego dobrostan.
§5 WYDAWANIE ZWIERZĄT
- Zwierzęta do adopcji wydaje się ze Schroniska osobom innym niż zdeklarowany właściciel po upływie 15-dniowej kwarantanny.
- Zwierzęta do adopcji wydaje się po wypełnieniu ankiety przedadopcyjnej, odbyciu rozmowy z uprawnionym pracownikiem Schroniska, podpisaniu umowy adopcyjnej, której wzór stanowi załącznik nr 1 do niniejszego Regulaminu oraz uiszczeniu opłaty zgodnej z aktualnym zarządzeniem Prezydenta Miasta Poznania w sprawie ustalenia cen i opłat za usługi świadczone przez Usługi Komunalne. Zwierzęta wydaje się wraz z aktualną książeczką zdrowia.
- Nie wydaje się zwierząt:
1) osobom, które nie ukończyły 18. roku życia;
2) osobom pod wpływem alkoholu lub środków odurzających. - Nie wydaje się zwierząt, które nie zostały poddane zabiegowi kastracji, z wyjątkiem szczeniąt lub kociąt, których wiek nie pozwala na przeprowadzenie takiego zabiegu – w takich przypadkach osoba podpisująca umowę adopcyjną zobowiązuje się przeprowadzić zabieg w Schronisku lub na własny koszt w określonym przez Schronisko terminie.
- Nie wydaje się zwierząt chorych, szczennych suk lub kotnych kotek oraz szczeniąt lub kociąt przed ukończeniem 7. tygodnia życia, z wyjątkiem przypadków zgłoszenia się ich dotychczasowego właściciela.
- Dopuszcza się wydawanie zwierząt chorych, po konsultacji z lekarzem weterynarii i po podpisaniu przez osobę adoptującą formularza oświadczenia stanowiącego załącznik do umowy adopcyjnej – załącznik nr 2 do niniejszego Regulaminu.
- Dopuszcza się wydawanie zwierząt do współpracujących ze Schroniskiem domów tymczasowych – ich funkcjonowanie określa osobny Regulamin.
- Na podstawie zapisów umów adopcyjnych uprawnieni pracownicy Schroniska mogą przeprowadzać kontrole przed- i poadopcyjne.
§6 WOLONTARIAT
- Zasady współpracy z wolontariatem w Schronisku określa oddzielne zarządzenie dyrektora Usług Komunalnych.
- W schronisku mogą pracować tylko wolontariusze, którzy mają ważne porozumienie, zgodne z przywołanym w ust.1 zarządzeniem dyrektora Usług Komunalnych.
FAQ
Niestety nie. Psy na spacery wyprowadzają wolontariusze i pracownicy schroniska.
Nie, nie używamy tych materiałów. Psy rozgryzają kołdry, poduszki i materace, a dywany i pościele nie sprawdzają się w warunkach schroniskowych.
Nie prowadzimy usług weterynaryjnych dla zwierząt spoza schroniska. W schronisku pracują lekarze weterynarii, mamy także przychodnię weterynaryjną, ale zajmujemy się tylko naszymi zwierzętami.
Nie prowadzimy usług weterynaryjnych dla zwierząt spoza schroniska. W schronisku pracują lekarze weterynarii, mamy także przychodnię weterynaryjną, ale zajmujemy się tylko naszymi zwierzętami.
Należy zgłosić się w czasie naboru, który organizujemy zwykle na wiosnę. Poza naborem nie przyjmujemy wolontariuszy. Więcej informacji na temat wolontariatu znajdziesz tutaj.
W formularzu PIT w odpowiedniej rubryce należy wpisać nr KRS: 0000373309, natomiast w rubryce Cel szczegółowy: Pomoc dla schroniska.
Pierwsze kroki należy skierować do biura schroniska i wypełnić ankietę przedadopcyjną. Po rozmowie z pracownikiem, można obejrzeć zwierzeta. Więcej informacji na temat adopcji znajdziesz tutaj.
Nie, schronisko nie zajmuje się sterylizacjami kotów wolno żyjących z terenu Poznania. Należy zgłosić się do organizacji współpracującej z Miastem w zakresie sterylizacji kotów wolno żyjących. Listę organizacji znajdziesz tutaj.
Tak, można przywieźć ciało zwierzęcia do schroniska. Zwierzęta są w schronisku przechowywane, a następnie przekazywane firmie zajmującej się ich kremacją. Opłata uzależniona jest od wagi zwierzęcia i wynosi 6 zł za kg masy ciała.
Nie jesteśmy w stanie przewidzieć jak pies zachowa się w stosunku do dziecka, ponieważ nie mamy jak tego sprawdzić w schronisku. Wiele także zależy od zachowania dziecka i jego opiekunów.
Schronisko jest czynne w dni powszednie w godzinach 10-19 oraz w weekendy w godz. 10-15.
Nie, schronisko nie prowadzi usług hotelowych.
Lista aktualnych potrzeb naszych zwierząt znajduje się tutaj.
Zapraszamy w godz. 8-19 w dni powszednie i w godz. 8-15 w weekendy.