Gurson

Szacowany rok urodzenia: 2011
W schronisku od: 05.2025
Płeć: samiec [kastrowany]
Waga: około 23 kg
Szczepienia/ odpchlenie/ chipowanie: TAK, chip 941000012142982
Karma: Brit
Aktywność: mała
Choroby: zwyrodnienia stawów, najprawdopodobniej nie słyszy
Stosunek do psów: negatywny
Stosunek do innych zwierząt: nieznany
Stosunek do dzieci: nieznany
Usposobienie: 
Gurson trafił do Nas dwukrotnie. najpierw w maju 2012, a następnie w maju 2025. Jego życie zatoczyło smutny krąg. Wtedy jako młodziak został adoptowany w chwilę, a teraz? Jako senior większych gabarytów, ma bardzo małe szanse na dom.
Gurson raczej nie słyszy, nawoływanie czy szelest opakowania od smaczków, nie zdobędą jego uwagi. Natomiast kiedy widzi sięganie ręką do kieszeni… Będzie przy człowieku od razu.
Gurson być może pełnił funkcję stróża. Na wybiegu, widząc przechodzące obok psy, zaczyna bronić ogrodzenia. Biega praktycznie na oślep, potykając się o każdą dziurę, by skutecznie szczekaniem odgonić „intruza”. Zważając na jego wiek, nie jest to dla niego bezpieczne. Kiedy jest trzymany blisko człowieka, jego reakcja zmienia się na spokojną, czujną obserwację.
Gurson to bardzo żwawy dziadunio, spacery z nim są przyjemne i nie muszą być krótkie. Bacznie sprawdza gdzie jest opiekun. Należy jednak pamiętać, że omijanie szerokim łukiem innych psów jest z nim konieczne. Chłopak potrafi w sytuacji stresowej, złapać zębami psa, który znajdzie się za blisko. Gurson musi mieć swoją bezpieczną przestrzeń, także w dotyku. Nie wiemy co przez te lata się z nim działo, ale widać, że zbliżanie do niego ręki, wzmaga w nim duży dyskomfort. Gurson napina się, sztywnieje i czeka… Nawet do osób które zna, podchodzi z dystansem. Jednak im po chwili spędzonej razem, pozwala na krótkie mizianie i drapanie pod obrożą. Jego uśmiechnięta mordka jest na to najlepszym dowodem.
Gurson potrzebuje zrozumienia, przestrzeni i spokoju.. Będzie fajnym kompanem dla kogoś, kto mieszka w spokojnej dzielnicy z dużą ilością spacerowych ścieżek, i kto nie oczekuje od psa okazywania ogromnej ilości uczyć. Nie pozwólmy mu spędzić reszty życia w schronisku.
Boogie
Oriana